IN MEMORIAM
Ladislas Mandel
(1921, Transilvanija, Rumunija
– 2006, Arl u Provansi, Francuska)

U 85 godini života, 20. oktobra 2006, napustio nas je jedan od velikana svetske tipografije. Svojvrsni teoretičar, ekspert za istoriju razvoja slovnih oblika, a pre svega projektant mnogih tipografskih pisama sa kojima se svakodnevno srećemo. Naše malo podsećanje sigurno je izostavilo mnogo toga po čemu će Ladislas Mandel ostati zapamćen, ali da pomenemo ono najvažnije.

Nakon što je završio sa školovanjem u Akademiji lepih umetnosti u Ruanu (Normandija) zaposlio se u Deberni i Penjo (Deberny and Peignot), čuvenoj slovolivnici. Tamo je i došlo do sudbonosnog susreta sa Adrijanom Frutigerom (Adrian Frutiger) koji mu je bio tutor narednih 9 godina.
Ta zajednica učinila je da Ladislas brzo napreduje, te 1955. godine postaje rukovodilac. U tom periodu je celokupan slovni materijal koji se nalazio u vlasništvu ove firme iz olovnog prebacio u foto slog. Pokazavši visoki kvalitet i znanje, 1963. godine, pod Frutigerovim vođstvom, postaje art direktor i tada počinje da dizajnira i redizajnira mnoga tipografska pisma.
Godine 1977. prestaje da radi za Deberni i Penjo i počinje da radi samostalno specijalizirajući se u projektovanju pisama za telefonske imenike. Uveo je mnoge novine u projektovanje slova za upotrebu u malim veličinama. Nešto kasnije postao je učitelj na Pariskom VII univerzitetu, a 1985. osnovao je Atelier National de Création Typographique.
Objavio je dve knjige, prvu 1988. godine „Pismo, ogledalo ljudi i društva” (“Écritures, miroir des hommes et des sociétés”), a potom Moć pisma (“Du pouvoir de l’écriture”), 2004. godine. Mnogi ga se sećaju kao izvrsnog predavača a neka od najpoznatijih predavanja su sa konferencija aTypi.

„ Naš prvi letimičan pogled na neki pisani rad je uvek kulturuloške prirode. Ako se opažene forme nalaze i u našim kulturnim sadržajima mi ih prepoznajemo, mi ih 'posedujemo' kao refleksiju sopstvene slike i tako široko otvaramo vrata njihovoj mudrosti.”

SPISAK RADOVA LADISLASA MANDELA

Antique Presse 1964
(Deberny & Peignot);
Arabica Arabic 1975
(International Photon Corporation);
Aster (redizajn) 1960–70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Aurelia 1967
(Lumitype);
Baskerville (redizajn) 1960–70
(Lumitype– International Photon Corporation);
Bodoni (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Bodoni Cyrillic (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Cadmos Greek 1974
(International Photon Corporation);
Cancellaresca
1965 (Lumitype);
Candida (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Caslon (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Century (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Clarendon (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Clottes 1986
(Sneat – France Telecom);
Colorado 1998
(U.S. west Directories);
Edgware 1974
(International Photon Corporation);
Formal Gothic (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Frank Ruehl Hebreu (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Galfra 1975 – 90
(Seat, Promodia, Us Seat, English Seat);
Gill Sans (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Gras Vibert (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Hadassah (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Haverhill (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Imprint (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Janson (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Laura
(study & practice typeface intended for rookie designers);
Lettar 1975
(CCETT– Rennes);
Lineale 1987
(ITT-World Directories);
Lusitania 1987
(ITT-World Directories);
Messidor 1985
(Imprimerie Nationale);
Mir Cyrillic 1968
(Lumitype);
Modern (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Nasra Arabic 1972
(International Photon Corporation);
Neo Vibert (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Neo-Peignot (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Newton (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Nordica 1985
(ITT-World Directories);
Olympic (redizajn) 1960–70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Plantin (redizajn) 1960–70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Rashi Hebreu 1971
(International Photon Corporation);
Sofia 1967
(Lumitype);
Solinus
(study & practice typeface intended for rookie designers);
Sophia Cyrillic 1969
(International Photon Corporation);
Sphinx (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Textype (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Thai (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Thomson (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Times (duplexe) 1964
(Deberny & Peignot);
Times Cyrillic (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation);
Univad 1974 (International Photon Corporation);
Weiss (redizajn) 1960 – 70
(Lumitype – International Photon Corporation).